ประตูปีศักดิ์สิทธิ์เป็นหนึ่งในห้าประตูของพระมหาวิหารนักบุญเปโตร ซึ่งมีชื่อว่า

(1) ประตูพระพิพากษามนุษย์ (Porta Judicii) ใช้สำหรับงานศพ
(2) ประตูราเวนนาตี้ (Porta Ravennati)
(3) ประตูเงิน (Porta Argentea) พระสันตะปาปาฮอนนอรีอุสที่ 1 ได้สั่งให้กรุบานประตูนี้ด้วยแผ่นเงินก่อนปี 656 ชาวซาราเซนส์ได้ขโมยแผ่นเงินไปในปี 845 พระสันตะปาปายูยีนที่ 4 ได้จ้างช่างศิลป์ชาวโฟลเรนส์กรุบานประตูใหม่ด้วยแผ่นทองแดงแสดงรูปมรณะสักขีกรรม ของนักบุญเปโตรและเปาโลในปี 1447 ทั้งสามเป็นประตูหลัก และจะเปิดใช้ในโอกาสพิเศษเท่านั้น
(4) ประตูโรมานา (Porta Romana) เมื่อก่อนเป็นประตูเข้าออกสำหรับสตรี
(5) ประตูมัคคุเทศก์ (Porta Guidonea) เป็นจุดที่คนนำเที่ยวนัดพบนักท่องเที่ยวและผู้มาแสวงบุญ ประตูนี้ใช้สำหรับปีศักดิ์สิทธิ์ต่างๆ โดยเฉพาะ

ประตูปีศักดิ์สิทธิ์ได้ถูกรักษาอยู่ในสภาพดีพอสมควร จนกระทั่งสมัยของพระสันตะปาปาปอลที่ 6 พระองค์ได้สั่งให้ตบแต่งประตูเหล่านี้อย่างเป็นทางการ และเปิดใช้ในปีศักดิ์สิทธิ์ 1975 พระสันตะปาปาปอลที่ 6 เมื่อพระองค์เป็นพระคาร์ดินัลมอนตินิ ได้เป็นผู้ช่วยของพระสันตะปาปาปิโอที่ 12 ในพิธีเปิดปีศักดิ์สิทธิ์ 1950

บนทางเดินรอดส่วนโค้งไปยังประตูศักดิ์สิทธิ์ มีประตูสูงมากสองบาน แต่ละบานมีแผ่นกรุทึบ 8 แผ่น ระหว่างแผ่นกรุ มีแถบกั้นอยู่ เป็นตราประจำตำแหน่ง ของพระสันตะปาปาองค์ก่อน ผู้ซึ่งได้เปิดประตูศักดิ์สิทธิ์ ตราของพระสันตะปาปาปิโอที่ 12 และปอลที่ 6 อยู่ใต้แผ่นกรุบานประตูที่ 9

แผ่นกรุ 16 แผ่น ต้องดูจากซ้ายไปขวาและจากบนลงล่าง เป็นการลงภาพเรื่องราวต่างๆของพระเยซูเจ้า ที่เน้นถึงการให้อภัยและการคืนดีกัน

• ในแผ่นกรุบานประตู 4 แผ่นแรก มีรูปภาพเหตุการณ์ที่ได้เกิดขึ้นตามลำดับ เราถวายเกียรติแด่พระนางมารีอา ในฐานะพระชนนีของพระมหาไถ่ พระนางเป็นทางเข้าสู่การเป็นมนุษย์ของพระองค์ และทางเข้าสวรรค์ของเรา
• แผ่นกรุบานประตูที่ 1 และ 2 เป็นรูปภาพของอาดำและเอวาถูกขับออกจากสวนสวรรค์ ณ แผ่นดิน บนต้นไม้มีงูที่ได้ล่อลวงมนุษย์ให้ทำบาป สัตว์ต่างๆกำลังแตกตื่น และหลบหนีภัยอันตราย เทวดาถือดาบไฟในมืออย่างเครียดแค้น สั่งให้อาดำ ผู้ซึ่ง ในความอับอายและความหวาดกลัว ห่อหุ้มตัวด้วยใบไม้ และเอวา ผู้ซึ่งร้องไห้สะอึกสะอื้น เดินออกจากสวนสวรรค์โดยทางประตู
• แผ่นกรุบานประตูที่ 3 และ 4 แสดงความสงบสุขในการแจ้งข่าวแด่พระนางมารีอา พระนางนั่งสวดภาวนา ใกล้โต๊ะสำหรับรำพึง มีหนังสือพระคัมภีร์กางอยู่ ม่านถูกเปิดและผูกไว้ทั้งสองข้าง เป็นการบอกถึงบรรยากาศแห่งการต้อนรับด้วยความยินดี ข้างๆพระนาง มีกระถางปลูกต้นพลับพลึงกับดอกไม้สามดอก มีม่านปิดอยู่เชื่อมแผ่นกรุบานประตูทั้งสองหมายถึง แผนการณ์ของพระเป็นเจ้าที่ยังไม่ได้เปิดเผย อัครเทวดาคาเบรียลได้มาหาพระนางมารีอา ด้วยสันติสุขเปี่ยมด้วยพระหรรษทานของพระเป็นเจ้า แจ้งให้พระนางทราบว่าองค์พระเจ้าได้ทรงเลือกพระนางเป็นพระชนนีของพระมหาไถ่ เทวดาได้ถวายดอกไม้แด่พระนางเป็นเครื่องหมายว่า พระเป็นเจ้าทรงพอพระทัยในความมีน้ำใจเอื้ออารีของพระนาง
• แผ่นกรุบานประตูทั้งสี่ มีคำภาษาลาตินจารึกในแผ่นกรุที่ 2 และ 3 เอามาจากบทเพลิงสรรเสริญพระนางพรหมจารีมารีอา ประพันธ์โดย วีแนนตีอุส ฟอตูเนตัส พระสังฆราชแห่งเมืองปอยติเอ ประเทศฝรั่งเศสประมาณปี 600 ทางซ้ายมือเขียนว่า "สิ่งที่เอวาผู้โศกเศร้าได้สูญเสียไป" และทางขวามือเขียนว่า "พระนางได้สิ่งที่สูญเสียไปกลับคืนมา โดยอาศัยพระบุตรของพระนาง" สองบรรทัดสุดท้ายอ่านว่า "พระนางได้เปิดประตูสวรรค์ให้คนบาปขึ้นไปถึงดวงดาวในเวหา" ในสมัยที่เพิ่งสร้างประตูนี้ บทเพลงสรรเสริญแม่พระเป็นที่รู้จักกันทั่วโลก และใครที่ได้อ่านก็จะจำได้ทันที